Leven en beleven in peer circles

Nokia heeft de resultaten van trendstudie gepubliceerd. Ze constateren een aantal driving trends met aansprekende namen zoals dat hoort bij trends: Immersive Living, Geek Culture, G Tech, Localism.

Wat vooral een interessante bevinding is - en een bevestiging van een trend die wij ook verkondigen - is 'Circular Entertainment'. We gaan steeds meer leven in onze 'peer circle', we verzamelen een groep mensen om ons heen waarmee we onze interesses delen en continu communiceren. Niet alleen onze kring van directe relaties in prive en werk omgeving, maar een bredere omgeving via de verschillende sociale netwerken waar we ons in begeven. De netwerken van onze peers zorgen vervolgens weer voor een grotere groep.

Tot nu toe is altijd een regel dat een mens met maximaal 150 mensen serieus sociale contacten een relatie kan onderhouden, maar het zou mij niets verbazen dat dat gaat schuiven. Deze peer circles vervangen de traditionele media. We zullen steeds meer media consumeren via deze circles. In plaats van de traditionele broadcasters wordt mijn eigen peer circle het kanaal dat mijn selecties maakt.

Nokia voegt daar aan toe dat de content die we delen niet alleen wordt gedeeld, maar ook wordt geremixt, gemasht, oftewijl collaborative social media. Uiteraard is dat ook interessant voor Nokia, zij hebben de tools in handen om dat te doen. Maar ik geloof zeker dat we een andere beleving van media gaan ervaren. In eerste instantie met nieuwe startpunten en uiteindelijk inderdaad als een flow van circulerende mediabits.

Powered by ScribeFire.

Game beats new music media

Twee belangrijke ontwikkelingen die de muziekindustrie en nieuw gezicht geven. Bij het presenteren van de iPod Touch is de online iTunes Musicstore geïntroduceerd. En interessant daarbij was vooral de deal die met Starbucks is aangegaan. Muziek die je in een vestiging hoort wordt direct gekoppeld aan je eigen iPod en kan je direct kopen. Daarmee wordt de publieke ruimte dus een serieus medium om muziek onder de aandacht te brengen.

Een andere interessante ontwikkeling was te horen op het Amsterdam Dance Event afgelopen week. Daar hield Steve Schnur een pleidooi voor een nieuw medium voor muziekdistributie; de games. Een paar voorbeelden bewijzen de kracht van games als muziekmedium. Zo scoorden de Engelse DJ’s The Young Punx een hit dankzij het spel Fifa 2007.

Er ontstaan hele sound tracks met muziek in games. Het wordt voor de muziekindustrie steeds interessanter een plekje in deze scores te bemachtigen. Het bereik is gigantisch, en het luisteren ook nog eens zeer intensief.

Een stapje verder gaat Junkie XL. Hij maakte al eerder specifieke muziek voor games, maar nu heeft hij de muziek daadwerkelijk geïntegreerd bij de nieuwe titel Need for Speed ProStreet. 'In game music' die zich aanpast aan het gedrag van de speler in de game. Hij vertelt er meer over op 3voor12.

De vraag is hoe de muziekindustrie zal gaan inspelen op dit nieuwe medium. De mediaruimte is natuurlijk totaal anders dan de radio of muziekkanalen, en de ruimte is beperkter. Maar sinds steeds meer consoles online zijn is het natuurlijk theoretisch ook mogelijk om de muziek dynamisch aan te bieden. On demand radio krijgt daarbij een nieuwe vorm. Elke keer als een game wordt gespeeld wordt een andere music score erbij geladen. Uiteraard wel aangepast op de game.

De muziekindustrie kan zo het medium dynamisch inspelen op het promoten van nieuwe muziek. En de speler krijgt steeds nieuwe spelervaringen. Uiteraard zal in deze tijd de keuze van de speler de bepalende factor zijn. Een koppeling met het last.fm-profiel kan de music score extra persoonlijk maken.

Google goes mobile

Interessante ontwikkeling. Google koopt Jaiku. Veel discussies alom. Waarom niet Twitter kopen met een veel bredere user base in de US. Ik ben het wel met Tim O'Reilly eens. Het gaat ze om de mobiele focus van Jaiku. Google is immers volgens de geruchten al enige tijd bezig met de Gphone. En die lijkt steeds meer niet een device te worden, maar een Operating System. En daar wordt Jaiku mooi in geïntegreerd...

We staan dan toch echt misschien aan de doorbraak van het mobiele web. In vele vormen. De IPhone laat zien dat mobiel browsen prima kan op een klein scherm. De applicaties die het internet integreren worden steeds beter. En Google zal bewijzen nu dat mobiel adverteren op basis van locatie een volgende killer app wordt. De rijke profielen die ze hebben via search en gmail worden uitgebreid met de locatie via de presence van Jaiku.

Sommigen claimen de web 3.0 term al voor deze doorbraak. Hoe dan ook, het zal zeker interessant zijn of de mobiel internet versnelling nu echt gaat doorzetten. En ik ben benieuwd wat de volgende stap is in de samenwerking tussen Apple en Google.

Leven in een exploding world

Op woensdag was de creme de la creme van de sociale netwerk sites in discussie op Picnic. Helaas heb ik het niet live gezien, maar een videoregistratie voldoet ook. Jyri Engestrom van Jaiku hield een korte intro waarin zijn belangrijkste observatie was dat in het tijdperk van sociale netwerk een nieuw algoritme van relevantie zou moeten worden gevonden. Waar in het search tijdperk pagerank de kern is, is in het nieuwe tijdperk iets nodig als facerank. Althans dat is zijn werktitel. Het deed mij denken aan een eerdere post over sociale identiteit in relatie tot de nieuwe microcommunities die we vormen om de wereld om ons heen te filteren en te verrijken.

Belangrijke volgende stap die Jyri ziet is het werkelijk laten samenkomen van de verschillende netwerken doordat je bijvoorbeeld je vriendenlijsten kunt delen. Een trend die ik zou willen koppelen aan 'de exploding website'. Het internet en de websites exploderen in vele kleine brokjes functionaliteit die je overal kunt inzetten. Nu kun je natuurlijk al je Facebook vullen met je Flickr-fotos of Dopplr-trips, maar wat je natuurlijk nog mist is het gebruik van je friends over verschillende netwerken.

Dat is natuurlijk ook iets wat aansluit bij waar Dick Hardt al een tijdje over praat. Je wil je eigen identiteit kunnen behouden en meenemen op het internet. Interportabiliteit van je vrienden is daar een logisch variant van. Daarbij zal het niet zo zijn dat je netwerk van vrienden altijd overal gedeeld wordt. Je zult best verschillende sociale netwerken houden. Ik zie bij mezelf dat het werk netwerk en prive nog behoorlijk gescheiden zijn.

Je ziet duidelijk dat de verschillende sociale netwerken die in de discussie aanwezig waren een exploding strategie nastreven. Matt Biddulph van Doppler geeft aan dat de varianten van de site in andere netwerken als Facebook een essentiële rol zullen spelen. Felix Petersen van Plazes geeft aan dat je straks je plaatsbepaling als data in andere applicaties kunt gebruiken. En naast Jyri Engestrom van Jaiku geeft ook Raymond Spanjar van Hyves aan dat het interportabiliteit van contacten het streven is.

Een andere presentatie op Picnic biedt echter nog andere interessante gedachten voor het leven in een exploding wereld. Stefana Broadbent van Swisscom liet zien dat de multitaskende mens een mechanisme heeft ontwikkeld om alle mediaprikkels te kunnen volgen. Alle nieuwe media worden toegevoegd aan de bestaande door alle media op de achtergrond te plaatsen. We besteden minder aandacht en gaan er minder bewust mee om. We creëren daarbij 'media routines', vaste patronen in vaste combinaties van het gebruik van media.

Stefana stelt dat dit in tegenstelling is tot de weg waarin de mediaanbieders slaan door de gebruiker steeds meer regisseur te maken, steeds meer te vragen zelf actief met de media om te gaan. De vraag is dus hoe actief wij zullen omgaan met de exploding media. Zullen we zelf onze netvibe-portal gaan samenstellen, of vinden we het juist fijn dat de selecties voor ons worden gemaakt?

Picnic dag 1; waar is de inspiratie?

Vandaag de hele dag op de Picnic rondgelopen. Het was nog rustig om 9 uur in de zaal. Files op de weg en voor de registratie waren daar waarschijnlijk debet aan.
Maar ook de rest van de dag had ik het idee dat het minder druk was dan vorig jaar. Maar misschien leek dat maar zo.

De plenaire conferentie was wat mij betreft in ieder geval minder inspirationeel dan vorig jaar. Geen Linda Stone, Simon Guild of Joseph Jaffe. Geen John de Mol waar de zaal voor uitpuilde. Het niveau van presentaties vond ik minder, zo waren de presentaties van animators vooral het aanklikken van de showreel.

Jammer genoeg voor de mensen in de file leverde het eerste uur eigenlijk nog het meeste vuurwerk. De discussie tussen Weinberger (alles is divers, de waarde van informatie groeit met de discussie over de informatie) en Keen (weg met de verheerlijking van het amateurschap) leverde een waardevol kijkspel.

Verder was hacker Pablos vermakelijk en ook de resultaten van het India project mooi om te zien. Maar nieuwe inspiratie bracht het niet.
Eigenlijk was alleen de ingelaste presentatie van Stephana Broadbent van Swisscom interessant. Zij staat morgen geprogrammeerd maar ving een gat op dat ontstond door het te laat komen van de KPN man (die overigens een schaamteloze bedrijfspresentatie weggaf).

Zij legde een interessante visie neer op basis van onderzoek. Mensen gebruiken meer en meer media naast elkaar. En dat kunnen ze doen door de media op de achtergrond te gebruiken. Het aanbieden van meer interactiviteit, van meer eigen sturing in de media is in tegenspraak met deze ontwikkeling.

Helaas kan ik de vrijdag niet gaan, en zal ik dus niet kunnen beoordelen of die meer inspiratie oplevert. In ieder geval schijnt de weersvoorspelling goed te zijn, zodat je altijd nog op een terras kunt belanden en goed kan bijpraten.

Een nieuwe meme duikt weer op

Grappig toch dat eens in de zoveel tijd een meme-rage opduikt. Een kettingbrief in blogosphere. Zo'n anderhalf jaar geleden was het een 4-things-meme. Nu zijn het de 8-random-things-about-me. 's Kijken of die nog langs komt dit keer...

Wandelen 2.0

Vandaag heb ik meegedaan met een test van de 'Digitale Wichelroede'. Het was de eerste testdag van dit initiatief van de Provincie Utrecht en negen partners om op "innovatieve wijze cultuurhistorische kennis beschikbaar te maken voor de recreant van nu".

Wat is het? In plaats van een wandelkaart krijg je een smartphone met GPS. Hierop kun je een route kiezen en loop je volgens een kaart langs interessante punten waar via geluidsfragmenten of foto's extra uitleg wordt gegeven.
Via de site kun je ook zelf een route laten samenstellen op basis van een aantal criteria. Iets dat niet echt goed werkt nog helaas. Ook het gewoon rondstruinen en af en toe een punt tegenkomen, werkt niet echt lekker doordat de punten niet kunnen worden aangeklikt als preview.

Naast het lopen van de route en het beluisteren van de fragmenten kun je ook zelf informatie toevoegen. Dat kunnen foto's zijn, video's of teksten. Deze kun je via de site weer terugvinden (iets dat helaas nog niet werkt). En ook anderen die langs die punten lopen kunnen jouw toegevoegde informatie zien.

Hoe beviel het? Nog niet zo goed. Het was duidelijk een test. Het wandelgebied bij de Grebbelinie had een slechte dekking van UMTS waardoor de geluidsfragmenten tergend traag doorkomen. Het gebruiksgemak is niet altijd even goed. En soms loopt de GPS pointer niet helemaal goed op de kaart, waardoor je de informatie niet kan uitlezen. Als je zelf de punten zou kunnen klikken zal dat een hoop schelen.

Grootste gebrek nu is echter een gemis aan content. De route die wij volgden had maar een viertal geluidsfragmenten. En een hoop foto's van eerdere wandelaars die weinig toevoegden wat we zelf al zagen.

Maar het is een potentieel krachtig concept. Zeker als je meer wordt uitgedaagd zelf informatie toe te voegen. Zoals bij het Geocaching principe waar de routes door de gebruikers worden ingevoerd. Of ervaringen worden gedeeld.

De vraag is of het aanslaat. Mijn medelopers waren een stuk minder enthousiast en zagen nog niet echt de meerwaarde ten opzichte van borden of een kaart. Juist het persoonlijke en user generated karakter uit te buiten.

In een nagesprek met de testcoördinator bleek er ook veel belangstelling te zijn van plaatselijke middenstand om aanbiedingen via de route te plaatsen; echte location based marketing in potentie dus.

Ik hoop dat de technische strubbelingen het onderzoek niet te veel negatief beïnvloeden en het initiatief wordt omgezet in een echt product. Al dan niet gewoon in een website die via je eigen smartphone te benaderen is.

Van massa naar clans

Twee interessante bespiegelingen deze week op de groepsvorming die ontstaat bij sociale netwerken. Vandaag schrijft Henk Blanken een interessante visie over infoclans. Eerder deze week kwam ik een onderzoek van de universiteit van Maryland tegen. Met de aanstekelijke titel "Why we twitter". Die vraag wordt niet heel direct beantwoord, maar uit de analyse blijkt wel duidelijk dat mensen rond groepen van gelijkgestemden met elkaar twitteren.
Het onderzoek "Never Ending Friending" constateert ook dat sociale netwerken vooral extensies zijn van onze bestaande relaties.

Onze digitale wereld zal zich dan ook steeds meer gaan afspelen rond het eigen netwerk. De hele wereld ligt aan je voeten met internet, maar uiteindelijk beweeg je je vooral in je eigen omgeving dus. Een zoektocht in deze omgeving kun je tegenwoordig trouwens starten bij via lijit.com. Zie ook de zoekbox hiernaast.

De essentie van sociaal netwerken

Ik zit middenin een project om een goed concept neer te zetten voor een succescol nieuw sociaal netwerk. Dat is een behoorlijke uitdaging.

De start is nog redelijk simpel. Elk netwerk moet een helder sociaal object hebben. En dat object moet direct in het verlengde liggen van de waarde die je voor de doelgroep van de site wilt creëren. Dat is vooral goed naar de doelgroep kijken en streng zijn (pas op voor featuritis). En er komen nog een paar aspecten bij. Jyri Engestrom van Jaiku heeft ze in zijn presentatie op de afgelopen Reboot mooi samengevat in 5 aandachtspunten.

Veel interessanter is het zoeken naar het vliegwiel van het netwerken. Wat gaat er voor zorgen dat het netwerk gaat leven. Stowe Boyd gaf daar op dezelfde Reboot de essentie goed van weer: ‘It’s important for your network that the network as a whole makes progress’. Maar dat moet je voelen. Je moet als deelnemer van het netwerk in die flow komen.

Een van de sleutels is het gedrag van de sociaal netwerker goed te snappen. Sociaal Exhibitionisme is een aspect dat ik interessant vind. Zie de post op open.info.nl. Kars wees me in zijn reactie op de post op een theorie uit de gaming over The Non-Zero-Sum-Game.

Volgens mij heb ik met deze input weer veel inspiratie om verder te bouwen aan het concept!

Gespamd in Twitter

Nu Twitter talk of the town is blijken slimme marketeers het ook ontdekt te hebben. Vandaag werd ik voor de derde keer in korte tijd geconfronteerd met een nieuwe soort spam; contact-spam.

Bij Twitter en Jaiku kun je mensen als contact/vriend toevoegen. Dat kan je doen met mensen die je al kent uit het echte leven, maar veel leuker is het natuurlijk dat je ook nieuwe contacten kunt leggen. Als iemand jou toevoegt als contact en je accepteert, kun je de bijdragen in zijn stream zien.

Wat gebeurt er nu bij contact-spam? Een organisatie voegt een groot aantal mensen toe als contact. Je krijgt vervolgens in een mail een bericht dat je bent toegevoegd en gaat vervolgens kijken wie dat is. Voila, de boodschap is overgebracht. Als je toevallig ook nog de uitnodiging accepteert, krijg je ook nog allerlei berichten door je Lifestream heen.

Uiteraard heb je de mogelijkheid een persoon niet toe te kennen, zodat je wordt lastig gevallen met de berichten, en je kunt ook het contact blokken, zodat de volger niet jouw berichten kan lezen. Maar minimaal eenmal heb je wel de boodschap gezien.

En er zit nog een ander aspect aan. De eerste keer dat het mij overkwam was bij een organisatie die zich met dierenactivisme bezighoudt. Ok, ik ben zeker diervriendelijk, zelfs vegetarisch, maar geen activist. Wat is nou de grap. Op de contactlijst van de organisatie staat mijn hoofd er tussen als een van de 'vrienden', en zonder dat ik maar iets heb ondernomen teken ik een soort petitie. Totdat ik actief mezelf verwijder.

Overigens zijn de contactspams tot nu alleen nog cultureel van aard, nog geen grote merken die het doen (of die hebben mij nog niet gevonden):
Freeh2o
Todaysart

Notes on Reboot

Dit jaar was ik voor het eerst op de Deense conferentie Reboot. Een 'community event for the practical visionaries who are at the intersection of digital technology and change all around us', zoals ze dat zelf zeggen.

Op de conferentie staan geen business opportunities centraal, en worden geen start ups gepromoot. Maar veel over de passies en mogelijkheden van de nieuwe sociale digitale wereld. Een aanrader voor iedereen die wil geïnspireerd wil raken over wat de komende tijd zou kunnen gebeuren. En daarmee zeer goed toepasbaar bij het ontwikkelen van nieuwe strategieën en concepten.

De conferentie wordt populairder. In het algemeen – deze negende editie was voor het eerst uitverkocht – maar ook bij Nederlanders. Collega's die de afgelopen jaren zijn geweest hebben het aantal Nederlanders flink zien groeien, ik schat dit jaar totaal een tiental procent van de 500 bezoekers.

Je ziet vaak dat sprekers die bij Reboot staan later opduiken op andere congressen. Of dat dit keer weer gaat gebeuren is natuurlijk afwachten. Organisator Thomas Madsen-Mygdal kiest ervoor minder grote namen te laten spreken en de afstand tussen sprekers en publiek te verkleinen. Dat is ook te merken aan het zeer actieve Jaiku channel met ruim 200 actieve microbloggende bezoekers.

Het thema 'Human?' is goed gekozen. De eerste spreker op donderdag onderbouwt dit op excellente wijze. Met het sociale aspect zo aan de oppervlakte is er een permanente reïncarnatie van het web. We leven in The Link Age.

De digitale wereld komt ook weer terug in de fysieke. Het vloeit in elkaar over. Dat komt een aantal keren terug. Matt Webb, de laatste spreker, verwoordt het mooi; products are people too. Als producten connected worden, worden ze ook ‘onderdeel’ de sociale netwerken. Behandel producten net als mensen en er ontstaan nieuwe concepten.

Daarin ontstaan naar flow media, zoals Stowe Boyd dat mooi verwoordt. Altijd connected betekent continu prikkels. We komen daarmee in een nieuwe state of mind. Persoonlijke productiviteit wordt vervangen door netwerk productiviteit, het is belangrijk je bijdrage te leveren zodat het netwerk als geheel vooruit gaat.

Tot slot nog ander belangrijk thema dat bij een aantal sprekers langskomt is 'play', al dan niet specifiek voor mobiel. De wetten van games en het gedrag van de spelende mensen wordt een belangrijke inspirator van de dialoog tussen mens en machine. Niet bij het daadwerkelijk spelen, maar juist bij day 2 day interacties. Denk aan de DVD-recorder waar de manual als een spel is op te roepen, of een bank die je op een andere manier laat ervaren wat persoonlijke financiële planning is.

Karakterverschil Twitter en Jaiku

Ze lijken vreselijk op elkaar; Twitter en Jaiku. Maar een klein incidentje vanavond onderstreepte voor mij een belangrijk karakterverschil tussen de twee. Wat gebeurde er?

Twee van die presence dingen bijhouden gaat mij echt te ver, dus leek het me handig mijn Jaiku posts in mijn Twitter presence te laten lopen via een feed. Het API van Twitter laat het toe aan derden daar handige dingen voor te maken. Zo heb ik dat al 's geprobeerd via Twitterfeed. Maar daarmee werd nooit een Jaiku post naar Twitter mee doorgezet. Vandaag kwam ik rss2twitter tegen. Daar ook de Jaiku-feed ingehangen en het werkte. Alleen niet helemaal goed.

Jaiku heeft namelijk de mooie feature dat feeds die je eraan koppelt eventueel worden geclusterd als er grote aantallen posts tegelijkertijd worden gedaan. Handig bij een upload van een paar honderd foto's naar Flickr of een uurtje muziek luisteren via Last.fm. Zo'n clustertje wordt een enkele Jaiku-post. Nu blijkt echter dat rss2twitter die clusters gewoon weer uit elkaar trekt. En zo had ik opeens twee pagina's met twitterposts in een keer. Een soort twitterbom dus. Behoorlijk irritant voor mijn Twitter-vriendjes.

Dus de feed weer verwijderd. Maar bij het bekijken van de posts in de Twitterstream viel me op dat die helemaal niet geschikt is voor dergelijke 'anonieme' bijdragen. Het rudimentaire uiterlijk zal daar aan bijdragen, en het gebrek van enige categorisering in de posts, in tegenstelling tot Jaiku.

Daarmee hebben de twee dus een duidelijk karakterverschil. Jaiku is veel meer een weergave van wat je aan doen bent en een aggregator van alle persoonlijke media waar je actief in bent. Het automatisch bijvoegen maakt dat alleen maar duidelijk.
Twitter is echt een microblog tool waar je razendsnel en compact je mening over zaken geeft. Dat gaat vaak gepaard met locatiegebonden berichten, wat eigenlijk niet anders is als al die mensen die in de trein moeten vertellen dat ze in de trein zitten. En daarmee hebben Jaiku veel met elkaar gemeen, maar zijn toch ook heel anders.

Benieuwd of dat verschil in de toekomst zich zal versterken, of dat ze naar elkaar toegroeien...

Nieuw feestje

Gisteren was er de eerste editie van een nieuw maandelijks feestje van de Veel Meubelstukken crew. Line-up laat zich erg vergelijken met Club Filth. Maar dan zonder G-Sus saus ;-)

De aankondiging was veelbelovend: "Een veel zwartere sound dan het hippe rock&rave geluid van bijvoorbeeld Rauw en veel moderner, frisser en opzwepender dan de doorsnee afgelikte schoolplein-boterham die urban heet. "

We hadden wat moeite ons te zetten nog te gaan, maar geen spijt. Het was lekker. Mr. Wix en Joost van Bellen draaiden ergens tussen Rauw en Speedfreax. Met een simpele maar grappige act:

Joost mist nog wat warmte

Het is een interessant nieuw initiatief: Joost. Ik kreeg een uitnodiging te beta-testen, dus dat heb ik meteen geprobeerd. Ik ben onder de indruk van de technische kwaliteit, maar mis nog wel wat in de uitvoering van deze nieuwe vorm van gesloten tv.

Joost werkt goed. De video en vooral de audio heeft een hoge kwaliteit, zeker voor full screen beeld. Dat is natuurlijk ook de belangrijke noviteit; peer 2 peer televisie, de uitzendingen staan niet op een centrale plek, maar zijn verdeeld over alle gebruikers opgeslagen en opgeknipt verdeeld.

De beleving is goed, mooie overgangen, liquid paneeltjes. Het aanbod van kanalen en programma's is nog niet supergroot, maar dat gaat vast veranderen gezien de deals met bijvoorbeeld Viacom en Endemol.

Het is dus geen Youtube, dat heeft een ander uitgangspunt, het lijkt meer op digitale tv op afroep. Vergelijk het met PC Zapper of de judebox in een Boeing 777. Ik had wel wat meer interactie verwacht. Ook met de beperkte hoeveelheid content is het flink scrollen.

Ik wacht toch wel op een goede 'warme' EPG (Electronic Programme Guide) waar ik op z'n minst inzicht heb in het aanbod en een keuze kan maken met wat meer informatie. Waar andere kijkers mij suggesties doen al dan niet via collaborative filtering.
En waar ik mijn eigen kanaal willen samenstellen. Zoals bijvoorbeeld in het instituut voor Beeld & Geluid op een leuke manier is gedaan: bepaal je eigen televisie-avond.

Maar goed, ik mag toch hopen dat de makers van revolutionaire principes als Kazaa en Skype ook nu weer een stapje verder zullen gaan. We wachten af...

Een mooi voorbeeld van de exploding website

Via Kars ontdekte ik IMified. Een slimme bot waarmee je al chattend verschillende persoonlijke tools kan aansturen. Zoals het schrijven van een blogpost. Een leuk voorbeeld wat mij betreft van de 'exploding website'. Een trend die we zien waarbij het internet niet meer de website is, maar internet onderdeel van alles wordt. Waarmee het online contactmoment overal is. Via widgets of gadgets, via je mobiel, in je auto, op je tv of dus in je chatbox. Waarbij het de essentie is dat je niet overal bij het internet kunt en een beetje kunt browsen, maar dat online dienstverlening over de verschillende kanalen heen wordt aangeboden. Gebruikmakend van de specifieke eigenschappen van een kanaal.

Overigens is het de vraag of het posten van een blogpost via een chatsessie nou zo specifiek handiger is dan naar de website te gaan.

Helaas is het niet gelukt deze post echt via de bot te posten. Er gaat iets mis met het account of zo. Dus toch maar even via de normale webinterface...

Vertical TV & Virtuele Warmte

In de Adformatie van 1 februari jl. startte een nieuwe serie over de tv van de toekomst. Over het verschil tussen interactieve televisie en digitale televisie bijvoorbeeld. Ik kan me in de stellingen vinden, en moest denken aan een post van een tijdje geleden; 's kijken of daar nog iets van is uitgekomen.

Natuurlijk klopt het beschreven verschil tussen digitale tv en interactieve televisie. Digitale tv is 'normale' zendergerichte televisie, met veel meer kanalen, bij interactieve tv wordt de kijker echt onderdeel van de uitzending. Digitale televisie wordt dus afgedaan als een middel om kanalen uit te breiden terwijl er wel degelijk interessante kijkgedrag-ontwikkelingen zijn te verwachten, ook zonder de echte interactie. Ik noem voor het gemak maar even vertical tv.

Lees verder op Molblog ...

Update op iPhone als social network hub

In deze post maakt ene Misternet mijn betoog van over de iPhone visueel. Ik kwam er overigens terecht via het interessante betoog van Seth Godin over Web 4.

De werkelijke betekenis van de iPhone

Toch nog een keer over de iPhone. Of het een feature-technisch een marktconforme telefoon is, vind ik niet zo interessant. En ook het design-appeal laat ik even voor wat het is.
Wat mij betreft staat de iPhone veel meer voor een drietal belangrijke ontwikkelingen:


De iPhone laat zien dat we tangible interfaces krijgen.
En ook is de iPhone het bewijs dat de telefoon primair een internethub wordt dat telefoneren als een van de diensten mogelijk maakt.
Als laatste is de iPhone een katalysator van de communicatie & presencediensten; je telefoon als connectie tot je sociale netwerk.

Ik licht ze graag nog wat meer toe...

Lees verder op Molblog